ŞİİRLER
ŞİİR GÜZELLİĞİN NEFES ALIŞIDIR
Yeryüzünde güzel yansıyan, güzel görünen her şey için nefestir şiir. Kimi zaman bir köy çeşmesinin başında, kimi zaman aşkın derinliklerinde, kimi zaman bir sokak çocuğunun hüzünlü gözlerine asılı kalır. Bazen taze ekmek kokusudur; buram buram tüter, bazen bir çoban çeşmesidir; şırıl şırıl akar, bazen de bir uçurtmadır, özgürlüğe kanat açmış…
Şiir; bir bakışın, tek bir kalp atışının, eşsiz bir kokunun, farklı bir tadın, bir elin bir ele değmesinin, bir anın adıdır. O adın size bambaşka bir anı hatırlatmasıdır. Bir zaman makinasıdır şiir. Bilinmeyen ülkelerin, bulunmayan yol atlasıdır. Maceralı denizlere yelken açmaktır. Ama daha da önemlisi o yelkeni dolduran rüzgardır şiir. O rüzgarın adıdır...
O adın farklı anlamlarıdır...
Şiir gerektiğinde bir mahkumu özgür, bir yetişkini çocuk, siyahı beyaz, acıyı lezzet yapabilmektir. Bir insanın aynı zamanda kendisine olduğu kadar, bir başka insana da seslenmesidir. Tam da o anda belki bambaşka birşey düşünüp, başka zaman aralıklarına sürülmesidir. Düpedüz sürgündür şiir... Kendine sürülmek, kendinden sürülmektir...
Aslında şiir hayatın ta kendisidir. Kapsadığı alanı sınırlamak, hayata konulmuş sınır demektir.
Şiir yazmak, okumak, sevmek… Ucundan, kıyısından tutunmak… Şiir gibi yaşamak,
şiir lezzetinde tatmak hayatı… Doğru olan da bu değil midir?
Leandr’ın söylediği gibi kısaca “Şiir güzelliğin nefes alışıdır"
Yaşantınızın şiir tadında geçmesi dileği ile...