Yaban

Biliyor musun..
Senden ayrılalı sakal bıraktım,
Zamanın akışına koyverdim kendimi.
Gömleklerim kolalı değil artık,
Pantolonlarım ütülü,
Ayakkabım da boyalı değil..
Öylesine değiştim ki;
Görsen tanıyamazsın...

Sabahları gün doğarken kalkıyorum
İlk işim, bir sigara yakmak oluyor
Ve bir süre denizin hışırtısını dinliyorum
Sonra, apansız sen geliyorsun aklıma
Gözlerin, dudakların, ellerin geliyor
Şimdi nerdesin kimbilir..
Yatağında uyuyor olmalısın
Artık beni görme rüyalarında,
Korkarsın...

Mevsim sonbahar, malum ya
Serde de kör olası şairlik var
Sürekli hüzünlü şeyler düşünüyorum
Ağaçların yaprakları dökülmeye başladı
Keskin poyrazlar esiyor kuzeyden
Kuşlar durmadan göç ediyor
Arasıra düşenler oluyor, yorgun yada yaralı
Tutup okşuyorum tüylerini,
Gagalarından öpüyorum
Ve diyorum ki...
Sana kavuşmak için, bir göçmen kuş olmalı.

İşte böyle..
Günler, haftalar geçip gidiveriyor
Saçım sakalım birbirine karıştı
Yinede her geçen gün
Kendime biraz daha alışıyorum
Ve biliyor musun..
Unutamıyacağımı bile bile,
Seni unutmaya çalışıyorum...

Ümit Yaşar Oğuzcan