Nan Gibi
NAN GİBİ
Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen, sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken
Yalnızsam, yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar
Şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adını
An gibi aklımdasın..
Gelir geçer gemiler,
Belki sende geçersin diye
Bir kumru konar her sabah pencereye
Bir miladı taşır gece bir yıldız
Soğuk olur, üşürsün ya adamakıllı
Hani sarılırsın kendine,
Hani aklın karışır
Bu bir divaneliktir gönül aha alışır
Ömrüm bitse ne çıkar
Can gibi aklımdasın..
Gündür geçer gider
Belki bir şey kalmaz sanırsın
Yani bir sabah uyandığında
Ne hayatın tortusu, ne kokusu alışmışlığın
Her şey başka olacaktır
Başka bir otobüs, başka bir gazete
Resimlerden silinecek yüzün,
Belki de ne adın ne sanın
Bir şafak vakti açınca gözlerini
Bir merhabayla
Yeniden kurulacak dünya
Ve sen her şafak
Nan gibi aklımdasın..
Bazen bir şey geçer içinden insanın
En ücra yerlerinden, cesaret gibi bir şey
Ne olacak işte kömür yanmıyorsa eskisi kadar güzel
Fasulyenin tadı yoksa,
Şarkılar yakmıyorsa içini
Sadri Alışık öyle güzel ağlamıyorsa,
Aşık olmayı beceremiyorsa
İzzet Günay mahallenin en güzel kızına
Denizin tuzu,
Yalnızlığın bahanesi yoksa
Bir bıçak saplanınca yüreğinin tam ortasına
Zannetme ki ölmek zor
Ölmek kolay, kolay da
Kan gibi aklımdasın..
Bu da geçer,
Her sabah kanayacak değil ya
Bakarsın taze ekmek çıkarır köşedeki fırın
Biraz da helvası bizim bakkalın
Senden ayırdığım üç beş zeytin
Otururum sofraya
Her lokmada geçer acısı belki bırakılmışlığın
Bende unuturum nasıl unutulursa sana susuzluğum
Ve nasıl becerdiysem kahrolmayı
Öyle unuturum ekmek gibi,
Nan gibi aklımdasın..
Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen
Sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken
Yalnızsam, yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar
Şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim unuttuysam adını,
An gibi aklımdasın.
An gibi aklımdasın..
Aklımdasın...
İbrahim SADRİ