Fırçanda Monalisa'yım
FIRÇANDA MONALİSA'YIM
Seni seviyorum gülüm!
Nedenim yok
Bana dokunmadın bile...
Utangaç bir bakış fırlatıp gittin yanımdan
Beni kendimle bırakarak...
Ama,
Ben seninle gittim; gittiğin yere..
Uçurumlarındayım işte!
Denizlerin falezlerinde...
Bir nehir kıyısında su çiçeğiyim mavice...
Aslında,
Yüreğinin bir köşesindeyim; minik bir serçe!..
Seni sevdiğimi ciklemedeyim zamana ve göklere...
Bu gök, bu bulutlar
Sen olup çöker üstüme...
Beyaz bir örtü, mavi bir tül gibi...
Tavuskuşu bir gece açılır pencereme;
Dökülür yıldızlar...
Gözlerin dökülür dolu dizgin gözlerime...
Artık,
Karanlık değil bu tavan!..
Bu tavan bahar bir ağaç altı...
Sıcacık çimen bir yatak serilmiş dibine...
Adı aşk olan hatmiler topluyorum içinde
Bahar kokuyorsun, ıhlamur kokuyorsun
Karışıyorsun tenimin kokusuna ,
Bana değince...
Bak!
Şimdi karanfil oluyoruz seninle;
Kırmızı açıyoruz şafaklara inat!
Bir dalda kapanıp ikileniyoruz geceyle
Birbirimiz üstüne...
Bu dudağı sen yarattın. ”haşa” deme!
Bu elleri de sen!..
Senin için uzuyor saçlarım,
Rüzgara karışıyor parmakların aklıma gelince...
Aslında,
Sen ne zaman aklıma düşsen
Bütün yapraklar yer değiştiriyor dallarda...
Bütün rüzgarlar meltem,
Deniz kokuyor hava...
Ve
Bütün kuşlar martı; kocaman kanatlı, çığlık çığlık...
Dinle ve duy!
Seni seviyorum diyorlar bana katılıp:
Doluyor gökler ve boşluk...gizlice....
Sen her gece
Uykusuzluğumsun, uyanıklığım!..
Güneşten alıyorum seni
Geceye yıldız yapıyorum...
Ay yapıyorum: hilalim benim, tatlım!...
Burçların adısın işte;
Kovamda balık, terazimde ağırlık...
Samanyolunda gülüşün var
Bulutlarda salınışın...
Ben pencerede seyrine dalarım;
Bazen yağarsın yağmur olup çiçekler üstüne,
Bazen gölge olursun güneşe...
Bazen de kayan yıldızsın...
Ama en çok
Gökkuşaklarında çoğalır renkler,
Bulaşır resimlerin tümüne...
Ben fırçanda Monalisa'yım!...
Seni seviyorum gülüm!
Seni nasıl seveceğimi bilemeden seviyorum,
Nasıl şeyse!..
Ne kadar yarım biriyim ben!.
Gecem olsa gündüzüm yok,
Gündüzüm olsa gecem!..
O halde
Gece sevişmelerinle sev beni, gündüzümü düşünme!
Ya da,
Gün ortası serp sularını üstüme; seherlerimi düşleme!
Hele hiç aklına gelmesin sabahlarım!
Olduğum gibi kabul et beni,
Yani yarım!...
Ama,
Sen de kalan yarımımla
Gel ufukta buluşalım:
Kızıl çizgisi çekilsin ömrümüze sevdanın:
Biraz yeryüzü, biraz gökyüzü...
Toprak ve hava yani!
Söyle!..
Sen hangisi olacaksın?
Seni seviyorum gülüm!
Seni nasıl seveceğimi bilemeden seviyorum..
Mesela;
Soyunacak mıyım ellerin bana değince!.
Yada,
Ağlayacak mıyım dudağımdaki menekşeyi kopardığın zaman?
Yoksa yenisi mi açacak yerinde:
Biraz gül, biraz lale...
Solacak mıyım kırağılar yağarsa gidişinle?
Beni unutacak mısın?
Sen,
Bir avuç mutluluksun desem;
Bir avucu olur mu mutluluğun?
Bunu ancak bana
Sen anlatacaksın....
Tayibe ATAY