Düşlerde Direnmek
DÜŞLERDE DİRENMEK
Bir düş vardı..
Hasreti sonsuzluğunda
Uykuların en uzun uyanışlarında,
Endişeler sarardı o kapkara düşleri
Her gece.. o saatlerde yaşardım
Ölüp, öldüresiye dirilişleri
Yüreğimin kanadığı vakitlerde
Dinlerdim ölümün kıyısındaki sesi
Gözlerimde bir tutam hüzünle
Sarılırdı boynuma,
Uzak sevgilinin yakın hasreti
Bir düş vardı,
Karanlığına yaslanıp ağladığım
Bakışlarımdan gitmişti sürgüne dönüşlerin
Yüreğimde dinmeyen sızılarla
Dökülürdü tenime sus payı gülüşlerin
Sesinde sakladığın ne varsa,
Adını apansız yalnızlık koydum
Senle sessizlik arası,
Bir düş vardı umutsuzluğunda boğulduğum
Dünya durdu, son ses durdu, kan durdu
Bir düş vardı, düştüm boşluklarına
Feryat yüreğe, ateş topuğa kadar
Tüten dumanın içindeymişsin gibi
Ne zaman söndürmek istesem
Daha çok yanar
Bir düştü beni benden uzaklaştıran
Öbekleşen kederlerle direnirken
Buğulu gözlerdeydi saklanan
Oysa...
Yüreğimin tek suçu seni sevmekti
Seni yaşamaksa;
Kapkara düşlerde direnmekti
Müsade Özdemir