Hüzünbaz Elvedalar
HÜZÜNBAZ ELVEDALAR
Gözlerimiz hüzne,
Yüreğimiz sevdaya mahkûm..
Efkârı dem almış gecelerde,
Dudaklarımızdaki alıntı sevinçler
Karanlığa yenik düşmek değildir elbet.
Gözlerimizde, hüzünbaz elvedalar
Yüreğimizde ise; yorgun yılların izi..
Hüzün tellerimizdeki titrek zamanlarda
Aldırmayız ya aldanmalarımıza,
Sorgulamayız ya sorunlarımızı
Yalnızlığın ellerinden tutup
Gömeriz ya "Belki"lerin sığ sularına sevdayı
Efkârı dem almış gecelerde
Bendeki sensizliktir, bekleyişlerim
Ve telaşıdır sendeki bensizliğin..
İşte...
Yine sessiz bir gecede
Her ikimiz, iki ayrı şehirde
Acının palazlanmış kanatlarına takılıp,
Uçacağız birlikte hayallere..
Bir sensizlik, bir bensizlik
Dolanacak yalanlara bulanmış dudaklara..
Bir de belirsizlik…
Şimdi ya sen söyle,
Ya da sor bana
Hasretin vardiyasında..
Tek bir gülümsemenin kalbe vurduğu,
Göz göze geldiğimiz o anda
Kim ömrünü bağışlamaz?
Kim geçmez hayatından?
Bir anlık mutluluğun kalpte durduğu,
O huzur akşamında..
Oysa...
Sığınacağız yine yalnızlığa,
Sevdanın ömre sığmayan vaktinde..
Giydirip kuşatacağız,
Parçalanmış sevdalarımızı
Delikanlı bakışlarımızla
Görmeye çalışacağız
Sakin ve suskun bir gecede..
Bir sensizlik, bir bensizlik ötesinde
Yüreği sevdaya mahkûm
İki ayrı şehirde..
Hüzünbaz, elvedalar ülkesinde
Elbet kavuşacağız,
Birgün bir yerde...
Yurdagül ÖZAY